In gesprek met Reinie Melissant en Sophia Eriks
Klik op het menu voor inhoud en andere functies.
Gebruik de pijlen aan de zijkant om door het magazine te bladeren.
Gebruik de pijlen aan de zijkant om door het magazine te bladeren.
Reinie Melissant: ‘Op het gebied van openbare orde en veiligheid hebben we te maken met veel complexe vraagstukken. Het oplossen van die vraagstukken kun je vaak niet ‘alleen’. Daarom moeten meerdere partijen, ieder vanuit hun eigen domein en met bijbehorende verantwoordelijkheden, goed met elkaar samenwerken. Daarbij helpt een hulpstructuur. ZVH ZHZ biedt de regio op meerdere gebieden die hulp en structuur.
Sophia Eriks: ‘Wij werken in Zuid Holland Zuid samen met ruim 50 ketenpartners. Die ketenpartners kunnen bij ons terecht als de voortgang stagneert of als de casuïstiek te complex is voor een partij. Daarvoor werken we met een opschaalmodel, de PGA. We gaan dan samen op zoek naar een oplossing en een aanpak die werkt. We leveren als ZVH ZHZ veel maatwerk en we brengen expertises van onze partners en onszelf bij elkaar’.
Reinie Melissant: ‘De regio telt tien gemeenten. Ondanks de verschillen tussen de stedelijke en landelijke gemeenten zijn er vraagstukken op het gebied van zorg en veiligheid die op elkaar lijken. We hebben er allemaal belang bij om op regionaal niveau een goede infrastructuur op het gebied van zorg en veiligheid te hebben. De lokale aanpak is voor elke gemeente belangrijk. Maar mijn stelling op dit punt is: zonder regionale infrastructuur is een effectieve lokale aanpak niet mogelijk’.
Sophia Eriks: ‘Op het niveau van casuïstiek, en die is vaak lokaal, wil je een aanpak die werkt. Door de regionale samenwerking versterken we elkaar en helpen we waar dat noodzakelijk is. Daarbij mogen we het lokale belang van een gemeente of de belangen van een van onze ketenpartners nooit uit het oog verliezen. Vaak wordt dat omschreven met ‘regionaal verbonden maar lokaal verankerd’. Dat is ook van toepassing op onze aanpak.
Reinie Melissant: ‘Het begint met door het te doen. Door het te doen leren we en worden we steeds beter. En doordat we beter worden gaan we ook meer en beter samenwerken. Het beleid is duidelijk en de voorwaarden om het te doen liggen er. Nu moet het in de praktijk gaan werken bij alle partijen Spreek elkaar ook aan. Zorg voor reflectiemomenten bij complexe casuïstiek. Bespreek samen wat er op de bestuurstafel moet komen en benoem de belemmeringen. Door dit te agenderen en te bespreken leren we met elkaar, worden we er steeds beter in en versterken we de samenwerking.’
Sophia Eriks: ‘Op het snijvlak van zorg en veiligheid liggen veel kansen. Governance. Opschaalmodel moet goed werken. Dat geldt voor alle ketenpartners.
Reinie Melissant: ‘Als de geschiedenis ons iets leert over crises dan is het dat altijd de meest kwetsbaren het hardst worden getroffen. Helaas zien we dat ook bij de coronacrisis. Ik voorzie grote sociale gevolgen door de coronapandemie. Denk aan meer leerachterstand bij kinderen die opgroeien in gezinnen waar minder support is en die kleiner behuisd zijn. Zij zijn extra kwetsbaar. Hebben we geweld in huis nog wel goed in beeld of de mensen met verward gedrag in onze samenleving? Daarover maak ik me grote zorgen. Ik verwacht dat we in de stilte voor de storm zitten. Dat betekent dat we met z’n allen de mouwen moeten opstropen om dit aan te pakken.’
Sophia Eriks: ‘Vanaf het begin van het coronavirus hebben we als alternatief van live ontmoetingen veel digitale middelen ingezet. Dat werkt deels goed. Maar als netwerkorganisatie die inzoomt op complexe casuïstiek waarbij veel partners nodig zijn, hebben we toch ingeboet. Als we straks ons gewone leven weer hervatten verwachten wij wel een toename in het aantal casuïstieken. Dat betekent dat we ons samen met de ketenpartners voorbereiden op een exit-strategie.’
